მოვიდა, მოჩანჩალდა როგორც იქნა ეს ხუთშაბათი, ჩვენი პრეზენტაციის დღე…
მოაღწია 3მმა საათმა და შემოვიდა ჩვენი ლექტორი, რამაზი :წუბ:
პირველები გავედით მე და ჩემი ნაპარნიკი, თეო. დავიწყეთ, თავიდან ყველაფერი კარგად მიდიოდა, სლაიდებიც თავის დროზე. ზღაპარივით ვუყვებოდი ჰიტლერის ბიოგრაფიას… ერთ მომენტში ტექსტი დამავიწყდა და ვიბოდლიალე, არა კი გადავრჩი მაგრამ მაინც რა. დამთავრდა პრეზენტაცია და დაიწყო მე3 მსოფლიო ომი, სრული არ სიტყვის მნიშვნელობით. იმდენი შეკითხვა დაისვა ერთად, თან რომ დასვამდნენ არ მაცლიდნენ პასუხის გაცემას… ნუ როგორც იქნა, ბატონმა რამაზმა ჩააწყნარა სიტუაცია და უკვე მე20ჯერ დამჭირდა იმის ახსნა, თუ რატომ მომწონს ჰიტლერის პოლიტიკა. ხან მე ვლაპარაკობდი, ხან თეო, მაგრამ მგონი ჩემზე მეტი იქ არავინ ილაპარაკა. ნუ როგორც ქნა ჩაცხრა ცოტა სიტუაცია და ასეთი კითხვა დაისვა: ,,ირონია იყო ის, რომ შინდლერის სიის საუნდტრეკი დაადე ჰიტლერის ბიოგრაფიას?” გულიანად გამეცინა, რა უნდა მეთქვა არ ვიცოდი… ირონი არ იყო, მაგრამ კი უხდებოდა პრეზენტაცია ეს მუსიკა. ამის მერე კიდევ იყო რამდენიმე პირადული შეკითხვა: ,,შენ მოგწონს ჰიტლერი” ,,რატომ?” ,,რა გააკეთა ჰიტლერმა გერმანელებისთვის?” და ასე შემდეგ. გავეცი ყველაზე პასუხი და ასე ვთქვათ თემა ,,დაიხურა”. მერე უკვე სხვები გამოვიდნენ და ასე შემდეგ. მომეწონა მათი თემები: ,,ჰიპებზე”, ,,მაკიაჟის ისტორიაზე”, ,,ვარცხნილობის ისტორიაზე” მერე უკვე არც გამიგია ვინ გამოვიდა და რაზე ყვებოდა. რომ რომ ამოიწურა ლექციისთვის განკუთვნილი 3 საათი, დავიშალეთ… და ბოლოს შთაბეჭდილება დამრჩა, რომ რამაზის მოეწონა ჩვენი პრიეზენტაცია.
მესამე რაიხი 
